Θυμάσαι πώς μύριζαν οι μανόλιες στη Νικαράγουα; –

Το ημερολόγιο των ερειπίων μιας σχέσης με τη μορφή των ηλεκτρονικών επιστολών που καταλαμβάνουν το χρόνο μερικών μηνών. Ένα κείμενο αφοπλιστικό μέσα στην απλότητά του, διαυγές, σχεδόν φωτεινό μέσα στα σκοτάδια που ανακινεί η μνήμη της αγάπης, τρυφερό μέσα στη σκληρότητα του αναπάντητου σήματος κινδύνου που εκπέμπει, ένα κείμενο που ακολουθεί τη διαδρομή ενός αισθήματος προορισμένου να συνεχίσει να υπάρχει ακόμα κι όταν ο ένας από τους δύο -ο αποστολέας- παύει να ζει.