Αχ, ψεύτη κι άδικε ντουνιά –

Ο οδοστρωτήρας του χρόνου φαίνεται δεν πέρασε από το πλακόστρωτο στενό και άφησε ανέγγιχτο το οινομαγειρείο μ’ εκείνο το ασυνήθιστα χλευαστικό όνομα: “Τα Τομάρια”! Χάθηκαν άραγε τόσα και τόσα πασίγνωστα ονόματα των φιλοσόφων μας και των ηρώων μας που διακοσμούν τα φαγάδικα και τα ξενοδοχεία της Αθήνας; Εκεί, σ’ αυτό το παλιό οινομαγειρείο των Εξαρχείων, οι φίλοι και οι συνδαιτυμόνες της Αθήνας του σήμερα, μορφωμένοι και αμόρφωτοι, σχολιάζουν καυστικά την κατάντια της εποχής μας λέγοντας αλήθειες που βγαίνουν μέσα από την ίδια τη ζωή τους. Ξετυλίγουν τον ιστό που τους έπλεξε η μοίρα, στον καθένα χωριστά, χαρίζοντάς μας το πιο πλούσιο μάθημα. Αθήνα, η πρωτεύουσα των νονών της νύχτας, με το θάνατο να επισκέπτεται τον κόσμο, με τους νέους σταλμένους στα ναρκωτικά, με τα ΜΜΕ της φιλοκέρδειας και της προπαγάνδας, με την εκμετάλλευση του ξένου. Και το νήμα έχει την αρχή του στα παλιά…