Υπόγεια κόρη –

Η ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ ΗΔΙΣΤΗΣ

Μοναδικό κόσμημα του ταπεινού αυτού μνημείου
είναι μια ζωγραφιστή κόκκινη ταινία δεμένη σε φιόγκο.
Γύρω στο 400π.Χ.


Τους χώριζαν όροφοι, μάρμαρο
κι εποχές
μα κάθε που άδειαζε η αίθουσα
πέταγε το μύθο και τη χλαίνη
από τους ώμους
κι έτρεχε να τη συναντήσει.
Θα σε κάνω άγαλμα, της έλεγε,
με δικό σου βάθρο, χέρια
και απόσταση.
Να λένε όλοι τους με δέος:
Είναι ίδια Εκείνη -ή μήπως…

Θα σε κάνω άγαλμα, της έλεγε
κι ας γνώριζε πως
ό,τι έμελλε να συμβεί, συνέβη
κι ας γνώριζε πως
ήταν όλα μια παύση
στη γλώσσα των νεκρών αιώνων.