Στο δόξα πατρί – Εικοσιένα διηγήματα φυγής

Σπάνια πια πίνω. Οι καταπακτές μου κρατιούνται κλεισμένες. Κανά δυο φορές ήρθαν οι περιστάσεις έτσι που ήπια λίγο παραπάνω. Οι καταπακτές άνοιξαν. Αλλά ο αγαπημένος μου δεν είναι πια εδώ για να του πω τον έρωτά μου. Η κάρτα με τον κοιμισμένο φτερωτό έρωτα ήταν κατά γης, με ροδιές φορτηγού αυτοκινήτου επάνω του. Δεν ξέρω ποιος ήταν ο οδηγός.