Στιγμές ελευθερίας –

Ο πωλητής

Όταν βραδιάζει, ψάχνω τα χρώματα,
δεν μιλώ μήτε για το φως.
Άλλωστε είδα να με καταδιώκουν με τον ήλιο όλοι αυτοί,
και κρύφτηκα μες στην ντουλάπα
– από τότε η συνήθεια με ακολουθεί –
και όταν απομακρύνθηκα, πίστεψαν πως έχω πια λυγίσει,
ενώ εγώ απλώς είχα μια συνάντηση.
Είσαι ο πωλητής; ρώτησα.
Δύο χρόνια πριν το ορίσαμε για σήμερα, δεν με θυμάσαι,
τόσο άλλαξα;
Μοιάζεις με τον πατέρα.
Με όλα αυτά καθίσαμε για ένα ποτό.
Το συνηθίζαμε άλλωστε στο πατρικό το σπίτι.
Και ποτέ δεν αγόρασα το νούμερό μου.