Ο Μελάνθιος και η παρέα του θησαυρού: Απ’ την Κάλυμνο στον Πόντο –

– Ναταλία, εσύ είσαι; ακούστηκε πιο δυνατά η φωνή του παππού, ο οποίος τώρα ανέβαινε την πετρόχτιστη σκάλα. Άγιε μου Σάββα! Κλέφτες! Ναταλία, πού είσαι, βρε γυναίκα;

Εκλέψανε τον χάρτη μου
την μαύρη ζίπκα λεβεντίαν.
Τον θησαυρόν, τ’ αλάτι μου,
του Πόντου μου την μυρωδίαν.

– Γρήγορα παιδιά! έκανε ο Μελάνθιος. Στο κάστρο στον Πρόδρομο!