Η φωτιά της θάλασσας –

Τον κίνδυνο της θάλασσας δεν τον αντέχουν
αυτοί που περιμένουν, αυτοί που καρτερούν
τους δικούς τους να γυρίσουν από το ψάρεμα.
Οι ώρες είναι ατέλειωτες και τα βλέφαρα δεν κλείνουν.
Δεν μπορούν να κοιμηθούν να χορτάσουν τον ύπνο.
Οι σκέψεις στριφογυρίζουν στο μυαλό τους αδιάκοπα:
Σήμερα ήταν η τελευταία φορά που είδα τον καλό μου;
Θα ‘ρθει; Γιατί άργησε;

Η κοπελιά δύσκολα παίρνει την απόφαση να παντρευτεί ψαρά. Προτιμά να πάει νύμφη σε άλλο χωριό μακριά από τη θάλασσα.

Οι νεαροί ψαράδες τσακώνονται με τους βουνίσιους γιατί τους παίρνουν τα κορίτσια τους.

Οι γονείς, μέσα στο μαράζι τους, αποχαιρετούν τις κόρες τους και μένουν μόνοι.
Δεν διαμαρτύρονται κι ούτε τις εμποδίζουν. Χίλιες φορές προτιμότερο να πάει στο διπλανό χωριό παρά στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής, που δεν θα τις δουν ποτέ ξανά.