Χρυσά λούπινα –

Ιανουάριος 2001. O Δημοσθένης Δοξαράς, καταξιωμένος πια συγγραφέας, βρίσκεται στην Πράγα, προσκεκλημένος του Εθνικού Θεάτρου για την πρεμιέρα του έργου του. Στο τέλος της θριαμβευτικής βραδιάς επιστρέφει στο ξενοδοχείο, όπου λίγο αργότερα, μέσα στην παγωμένη νύχτα, αρχίζει να ξετυλίγεται σαν φιλμ το παρελθόν: τα παιδικά του χρόνια στο χωριό, η θηριωδία του πολέμου, η μεταπολεμική πρωτεύουσα, ο συμβατικός του γάμος αλλά και οι φλογεροί έρωτες, η καταφυγή στη Μασσαλία την εποχή της δικτατορίας. Μια ζωή σαν μυθοπλασία, όπου η αναγνώριση αλλά και η μοναχικότητα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, του πάθους του για τη γραφή. Μια ζωή ταγμένη στο ίδιο πάντα όραμα.

Ένα κοινωνικό δράμα και ταυτόχρονα ένα κοσμοπολίτικο μυθιστόρημα, όπου ο μύθος μπλέκεται με την ιστορία, το φανταστικό συνομιλεί με το πραγματικό, από τη Μάνη της δεκαετίας του ’40 μέχρι τη σύγχρονη Αθήνα.